ADEGA DO MONTE BRANCO
Zondag, 21 januari 2018. Vanuit Lissabon rijden we met de voorjaarszon in ons gezicht over de Vasco da Gama-brug, op weg naar de Alentejo. Voorbij (além) de rivier de Taag (Tejo) dus. Opeens zien we ze overal, de kurkeiken, de economische motor van de Alentejo. Naast kurkproducent is de Alentejo een van de meest dynamische en veelbelovende wijnregio’s van het moment. Exponent hiervan is Luís Louro. Een man met een visie: terroirwijnen maken in de regio die nog synoniem is met ‘goedkoop en eenvoudig’.
Luís is de zoon van wijnproducent én tandarts Miguel Louro, van het iconische Quinta do Mouro iets verderop. “Wat onderscheidt jouw wijnen van die van je vader?”, vragen we natuurlijk. Luís kent het verschil maar al te goed. Hij verzorgt namelijk de wijngaarden voor beide bedrijven. “Mijn vaders wijnen hebben tijd nodig, die van mij zijn directer en eerder op dronk.”
Goede, sprekende etiketten van Luís. Alento betekent ‘moed’ in het Portugees.
We proeven bij ondergaande zon samen met Luís en met Christian, onze Duitse collega. Even reclame maken voor Christians gave en informatieve wijnblog! Auf Deutsch. Christians blogje over Monte Branco vind je hier.
Luís onderweg met een vatmonster houtgelagerde Alento Branco.
